از سنگر و سجّاده بر محراب بودیم

اهل زمین اما پی مهتاب بودیم

می گفت : اینجا تکّه ای از آسمان بود

فرش زمینش گنبد رنگین کمان بود

می گفت : اینجاها زمین عاشق ترین است

جایی شبیه کربلا این سرزمین است

جایی که مردان پشت غیرت را شکستند

از بند هر چه غیر او می گفت رستند

می گفت : اینان تا خدا پرواز کردند _

و دفتر دلدادگی را باز کردند

حالا از او مانده برای یادگاری

دفترچه ای از خاطرات بی قراری _

و یک پلاک سربی و یک قاب چوبی

و خاطراتش رنگ گل های بهاری

زهره بهنام خو

رجوع کنید به کتاب « باغ باور »