تو آن سروی اگر سر بر کنی، سرها بیارایی
و گر سرور شوی  آئین سرور ها بیارایی

به نقاش ازل مانی که با نقش جهان آرا
چمن ها با گل و سرو و صنوبرها بیارایی

نه هر کو کاروان راند رموز رهبری داند
تو فن رهبری دانی که رهبرها بیارایی

بدین شوق شهادت ها چه بیم از لشکر دشمن
که هر آنی تو آن دانی که لشکرها بیارایی

با دلی بشکسته خندانم هنوز

جمع را شمع شبستانم هنوز

شلمچه آمده‌ام شرح قصه گویم باز

بگویم از سر شوق از شهید و از جانباز